วัดไผ่ล้อม เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาในตำบลบ้านงิ้ว อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี บนพื้นที่ 74 ไร่ ยังเป็นแหล่งดูนกปากห่างซึ่งได้รับการประกาศเป็นเขตห้ามล่าสัตว์ป่า[1] โดยในระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนมิถุนายนของทุกปี นกปากห่างเริ่มทำรังและผสมพันธุ์จนกระทั่งวางไข่และเลี้ยงลูกอ่อน เมื่อลูกนกโตขึ้นจนสามารถช่วยเหลือตัวเองได้ พอเข้าฤดูฝนประมาณ เดือนมิถุนายนถึงเดือนตุลาคม นกปากห่างจะอพยพขึ้นไปทางเหนือยังประเทศอินเดีย[2]วัดไผ่ล้อมสร้างในสมัยสุโขทัย ตามตำนานเล่าว่า สร้างโดยท่านท้าวมหาพรหมกับท่านท้าวมาลี มหาเศรษฐีอพยพมาจากกรุงสุโขทัยมาจับจองที่ดินทำกินบริเวณนี้ กรมการศาสนาระบุว่าตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 1860 วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งหลังเมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2542ภายในวัดมีสถาปัตยกรรมที่น่าสนใจ ได้แก่ อุโบสถภายในประดิษฐานพระประธานคือ หลวงพ่อโต เจดีย์ 5 องค์อยู่ที่ด้านอุโบสถเป็นศิลปะแบบจีน นอกจากนั้นยังมีโบราณวัตถุต่าง ๆ เช่น พระพุทธรูปปางต่าง ๆ สมัยเชียงแสน สุโขทัยอู่ทอง เครื่องเบญจรงค์ลายครามและธรรมาสน์บุษบก[3]